fbpx

Deze blog gaat over grenzen stellen. Beeld je de volgende situatie eens in:

Stel dat je een kind van 9 hebt dat heel erg haar grenzen aan het verkennen is op school en thuis.

Op school zegt ze als ze begrijpend lezen gaan doen: “Nee, dat doe ik niet!”, tegen de leerkracht. Ze gaat dan door de klas roepen, gekke bekken trekken, ze doet echt alles om aandacht te vragen. Je weet dat ze het gewoon kan, maar het gewoon op dat moment niet wil doen.

Ze gaat dan door totdat de leerkracht echt niet meer weet wat hij met haar aan moet en haar maar op de gang neerzet. Dat vindt ze helemaal niet erg want ze wilde toch niet begrijpend lezen. Op de gang zijn geen andere kinderen, heeft ze eventjes rust zou je zeggen. Maar dit kind ziet alles om haar heen: de versiering op de gang, leraren of kinderen die over de gang heen lopen en ga zo maar door. Het is moeilijk voor haar om op haar plek te blijven zitten, ook op de gang.

Als ze iets anders gaan doen mag ze terugkomen maar weer gaat ze er tegenin. Dit patroon zet zich zo de hele dag voort en haar vader, die haar komt ophalen, hoort dit op het schoolplein van de leerkracht. De leerkracht komt vragen of hij even mee naar binnen wil komen. De leerkracht vertelde wat er was gebeurd, gericht naar het kind toe. Dat deed hij heel rustig en goed en hij vertelde ook dat hij nogal van haar gedrag geschrokken was.

’s-Avonds thuis vertelt ze meteen eerlijk aan haar moeder wat er is gebeurd. Dat vindt haar moeder natuurlijk, net als iedere andere ouder, niet goed. Maar wat zit hierachter, vraagt zij zich af. Omdat ook het kleine zusje van het kind erbij zit, wordt afgesproken dat er bij het naar bed gaan even over gesproken wordt.

In het gesprek met het kind komt naar voren dat ze de teksten saai en moeilijk vindt en daarom dit gedrag vertoont. Haar ouders vroegen haar toen of ze zelf denkt dat haar leerkracht haar zo gaat helpen? Daarop is haar antwoord Nee. Maar hoe zal een leerkracht jou dan wel helpen, vragen de ouders haar. Daar hebben ze het samen uitgebreid over gehad. Soms móét je op school dingen doen die moeten. En dan moet je je eigen wil (en ze heeft een ijzersterke wil!) opzij zetten en doen wat er van je gevraagd wordt op school.

Thuis zoekt dit kind ook regelmatig de grens op. Eigenlijk hebben alle kinderen regels en grenzen nodig. Maar hooggevoelige kinderen met een sterke wil hebben het nog eens extra nodig om begrensd te worden. Deze grenzen bieden hen houvast, regelmaat, duidelijkheid en daardoor veiligheid. Deze duidelijkheid en veiligheid helpen dit kind vervolgens weer om zelfvertrouwen op te bouwen.

Waarom grenzen stellen, en hoe doe je dat?

Grenzen zijn nodig zodat ieder kind weet waar hij aan toe is en wat er van hem verwacht wordt. Hieronder volgen een paar tips om grenzen te stellen aan je hooggevoelige kind:

1. Stel niet meteen teveel grenzen, maar begin eerst met de belangrijkste grens voor je kind
2. Zorg dat jij en je partner op één lijn zitten
3. Wees consequent als je een regel / grens stelt
4. Ga niet in discussie met je kind maar zeg dat dat is wat jullie afgesproken hebben
5. Laat merken dat je last hebt van het gedrag van je kind en niet van je kind zelf!
6. Bied je kind alternatieven aan. Vertel wat wel mag zodat hij weet wat hij wel mag en kan doen.
7. Neem de tijd om negatief gedrag van je kind rustig samen uit te spreken. Benoem daarbij wat je ziet gebeuren. Vertel de grens en zeg wat voor gedrag je wél wilt zien van je kind.
8. Respecteer ook de persoonlijke grenzen van je kind zodat je kind luistert nar zijn eigen gevoel en leert de grenzen van zichzelf en anderen te respecteren.
9. Geef complimenten als je kind zich aan de regels / grenzen houdt.

Wat als je kind door grenzen te stellen:
– Een vrolijker kind wordt en meer leuke dingen doet?
– Beter leert?
– Een betere relatie met jou als ouder kan opbouwen en onderhouden?

Wanneer je niks doet met grenzen stellen voor je kind weet je kind niet waar hij aan toe is en wordt het steeds lastiger voor je kind om ook zijn eigen grenzen aan anderen te stellen.

Succes met het uitproberen van deze tips!

Wil je hier graag hulp bij, mail dan naar nathalie@krachtkindveldhoven.nl en dan kijk ik in een gratis gesprek met je mee naar hoe je je kind hierbij verder kunt helpen.

Nathalie Kuijpers
Energetisch kindercoach